Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Αμοργός και Αμαρτία. (και λίγο Κουφονήσι!)


Είναι μερικά νησιά, ή μάλλον μερικοί τόποι για να μιλήσουμε γενικά, που στο μυαλό σου αντιστοιχούν με τον έρωτα, ακόμα κι αν δεν έχεις πάει ποτέ. Ξέρεις ότι την πρώτη φορά που θα πας, θα κολλήσεις. Έτσι ακριβώς ένιωθα κι εγώ για την Αμοργό. Και έτσι έγινε κιόλας. Από τον πρώτο ελληνικό καφέ που ήπιαμε στο λιμάνι των Καταπόλων στις 6 το πρωί που έφτασε το πλοίο, μέχρι και την τελευταία τυρόπιτα μετά από τον ωραιότερο ύπνο στην παραλία της Αιγιάλης πριν αναχωρήσουμε, ένιωθα κάθε στιγμή ερωτευμένη με το νησί.

Η παραλία του Μούρου, της Αγίας Άννας, της Καλοταρίτισσας, της Λεβρωσού και της Ψιλής Άμμου, η ανατολή και η κόκκινη θάλασσα από το ξωκλήσι του Σταυρού, το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής και η γιορτή της ψημένης, οι πεζοπορίες σε όλο το νησί, η σοκολατόπιτα, οι μουσικές, τα χωριά Θολάρια και Λαγκάδα και όλα τα υπόλοιπα που άφησα πίσω με την υπόσχεση να τα μάθω καλύτερα στην επόμενη επίσκεψη.

Θα τα πούμε ξανά σύντομα λοιπόν, αγαπημένο μου νησί!














Και για να μην αφήσω αδικημένο το Κουφονήσι, παρόλο που η απόδραση ήταν ιδιαίτερα σύντομη, κατάλαβα ακριβώς τι εννοεί η από κάτω φωτογραφία και περιλαμβάνει ολόκληρη τη φιλοσοφία του νησιού.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου